Ogród

Jakub, mieszkający w mieście nauczyciel, pewnego lata zostaje wysłany przez ojca do rodzinnej posiadłości na prowincji. Tam znajduje, ukryty w łóżku, dziennik dziadka napisany – tak jak pamiętniki Leonarda da Vinci – wspak. Z tych zapisków Jakub dowie się, jakie są trzy najważniejsze dla każdego szanującego się Słowaka rzeczy.

Poznając rodzinna siedzibę i jej okolice, Jakub spotka wiele przedziwnych postaci. Wszystkie noszą imiona filozofów lub świętych i tak też się zachowują. Spośród niech największy wpływ na życie bohatera będzie miała 16-letnia Helena, „cudowna dziewica”, która nauczy go doceniania ludowej mądrości i pokaże prawdziwe radości życia. Jakub nie będzie już chciał wracać do miasta.

„Ogród” doskonale reprezentuje zbliżony do baśniowego mistycyzmu styl Šulika. Realizm w nim, to realizm magiczny, wcielenie fantazji, a nie reprezentacja rzeczywistości. Film tenuważa się za kwintesencję twórczości Šulika, i sam reżyser trochę narzeka, że nikt się nie interesuje jego późniejszym dokonaniami, bo wszystkim tak bardzo podoba się „Ogród”.

Kto jednak mógłby się oprzeć pragnieniu, by uwolnić się od wszystkiego co nas więzi i powrócić do przepięknego ogrodu Eden, w którym życie jest prostsze i pełniejsze, gdzie wszystko jest takie, jakie być powinno? „Ogród” to kusząca wizja biblijnej czystości zmieszana z mocnym alkoholem i wybrykami rodem z Monty Pythona.