Moja łódź podwodna

Pamiętacie świat sprzed „Harry’ego Pottera” i „Zmierzchu”? Jeżeli tak z pewnością polubicie Oliviera Tate’a. Ten chłopak nie pasowałby do naszych czasów - nie potrafi czarować, nie jest też wampirem. Mieszka w nudnym miasteczku, w którym nic się nie dzieje. Nie ma przyjaciół, a dziewczyna, w której się zakochał, woli innego. Jednak Oliver Tate nie jest zwykłym przeciętniakiem, bo posiada niezwykły dar. Patrzy na siebie i swoje życie jakby był bohaterem filmu, przez co nawet najdrobniejsze wydarzenia urastają w jego wyobraźni do przygód godnych superprodukcji, ba, może nawet wielu filmów, które mogliby wyreżyserować Jean Luc Godard i Steven Spielberg... w duecie.

Nazywam się Oliver Tate. Od dawna czekam na film o moim życiu, który uchwyci moje specyficzne cechy. Pokaże na przykład, jak uwodzę Jordanę Bevan za pomocą siły umysłu. Będą ujęcia śmigłowców. Będą zdjęcia w zwolnionym tempie, ale także momenty transcendencji, gdy wyleczę ojca z depresji. Informacja dla prasy: przy opisywaniu filmu należy używać przymiotników „olśniewający” i „porywający”, a także zwrotu „epokowe osiągnięcie”.  

„Moja łódź podwodna” to reżyserski debiut Richarda Ayoade, który do tej pory zdobywał popularność pisząc scenariusze i występując w telewizyjnych komediach oraz realizując teledyski, m.in. dla zespołu Arctic Monkeys. Scenariusz filmu oparto na powieści Joe Dunthorne’a, za którą młody autor otrzymał nagrodę im. Curtisa Browne’a.