Między złem a głębokim błękitnym oceanem

Wyróżniona w Cannes ekranizacja opowiadania Nikosa Kawadiasa. Hong Kong, pachnąca opium narkotyczna atmosfera, fenomenalna muzyka Wima Mertensa, świetna rola Stephena Rea oraz wrażliwa reżyseria Marion Hänsel. "Między złem a głębokim, błękitnym oceanem" to jeden z tych filmów, które zapadają głęboko w pamięć.

Doświadczony przez życie marynarz Nikos (Stephen Rea) spędza jałowe tygodnie w porcie w Hongkongu. Czeka, aż jego statek zostanie naprawiony, a kapitan zorganizuje nowy rejs. Nikos leży godzinami w koi, błąka się po mieście. Przeżywa kryzys wieku średniego i ciężką depresję. I codziennie zatraca się w paleniu opium. Z narkotycznego transu wyrywa go dopiero Li (Ling Chu) - dziesięcioletnia dziewczynka, która w wielkim mieście walczy o przetrwanie dla siebie i swojego małego braciszka. Nikos zaprzyjaźnia się z dzieckiem. Energia i bezgraniczne poświęcenie Li przywracają go do życia i budzą z opiumowego snu. Wyprodukowany w Belgii film francuskiej reżyserski, Marion Hänsel, jest poruszającą balladą o niezwykłej przyjaźni i chorobie duszy. Ta prosta historia ma w sobie magnetyczną siłę. Pada tu niewiele słów. Zastępują je zmysłowe, porywające zdjęcia - część z nich wykonał operator Wong Kar-waia, Christopher Doyle - oraz niezwykła muzyka Wima Mertensa.

Pisząc scenariusz "Między złem a głębokim błękitnym oceanem" Marion Hänsel sięgnęła po tekst Nikosa Kawadiasa, po mistrzowsku przekładając na język kina charakterystyczną dla poety melancholię. Kawadias jest jedną z najważniejszych postaci greckiej literatury XX wieku. Urodził się w 1910 roku w Mandżurii, jako dziecko wędrował z rodzicami po Dalekim Wschodzie. Niemal całe dorosłe życie spędził jako marynarz, pływając po świecie pod różnymi banderami. Podróże poety były niewyczerpanym źródłem jego twórczości. W postaci bohatera filmu, marynarza Nikosa, w którego wcielił się Stephena Rea, widz ujrzy porte parole pisarza.