Dzienniki motocyklowe

„Dzienniki motocyklowe” to historia dwóch młodych mężczyzn, którzy wyruszają w pełną przygód podróż przez nieznany kontynent. Ta wyprawa staje się jednocześnie podróżą w głąb siebie. To film o trudnych wyborach, które musimy podjąć na drodze życia, o przyjaźni i solidarności. Mówi wreszcie o odnalezieniu własnego miejsca w świecie, i to takiego, o które warto walczyć. W roku 1952 dwóch młodych Argentyńczyków – Ernesto Guevara i Alberto Granado – wyruszyło na poszukiwanie prawdziwego oblicza Ameryki Łacińskiej.

Ernesto to 23-letni student medycyny, zaś 29-letni Alberto jest biochemikiem. Film „Dzienniki motocyklowe” śledzi losy tej dwójki odkrywającej bogactwo i złożoność kontynentu latynoamerykańskiego. Dwójka przyjaciół w iście romantycznej pogoni za przygodą opuszcza rodzinne Buenos Aires na rozklekotanym Nortonie 500 z 1939 roku. Mimo awarii motocykla kontynuują swoją ośmiomiesięczną odyseję, łapiąc każdą możliwą okazję transportu. Zróżnicowane pejzaże odzwierciedlają stopniową przemianę w ich sposobie postrzegania świata; ludzie, których spotykają na swej drodze, otwierają im oczy na zupełnie inne oblicze Ameryki Południowej. Trafiają na wyżyny Machu Picchu, gdzie odnajdują majestatyczne ruiny i zdają sobie sprawę z ogromnego znaczenia zapomnianego dziedzictwa Inków. Gdy docierają do kolonii trędowatych, usytuowanej w głębi peruwiańskiej dżungli, zaczynają wątpić w wartość postępu mierzonego sukcesem gospodarczym, który tak wielu ludzi pozostawia poza nawiasem społeczeństwa. Doświadczenia z tego miejsca pomagają określić ich późniejsze postawy etyczne i wytyczyć drogę, którą podążą.

„Dzienniki motocyklowe”, oparte na zapiskach Alberto Granado, oraz człowieka, którego historia zapamięta jako „El Che”, są opowieścią o odkrywaniu samego siebie, ukazującą początki wiecznego rewolucjonisty.