„Czas religii” to film Marca Bellocchia, legendy włoskiej kinematografii, reżysera słynnych, kontestatorskich „Pięści w kieszeni”. Bellocchio w nowym projekcie podejmuje rzadki we współczesnym kinie temat roli Kościoła i religii w życiu człowieka na początku XXI wieku. „Czas religii” to opowieść o poszukiwaniu wiary w czasach, gdy Bóg milczy, a Kościół wydaje się być tylko wielkim rytuałem.
Ernesto, malarz i ilustrator bajek, jest zdeklarowanym ateistą. Pewnego dnia odwiedza go asystent kardynała. Przynosi mu zaskakującą nowinę – jego nie żyjąca od kilku lat matka może zostać beatyfikowana. Zaskoczenie Ernesta jest tym większe, że dowiaduje się, iż starania o kanonizację trwają już od trzech lat i rozpoczęły się z inicjatywy jego rodziny. Przekonuje się, jak niewiele wie o świecie, w którym żyje, i domyśla się, że będzie musiał stawić opór działaniom bliskich mu ludzi, którzy upatrują w beatyfikacji krewnej szansy na awans społeczny całej rodziny.
Reżyser obnaża pustkę pozbawionych duchowego sensu zwyczajów społecznych i rodzinnych. Pokazuje, że za pełną blichtru, efektowną fasadą kryje się świat bez prawdziwych więzi i bez prawdziwej wiary. „Czas religii” jest również pytaniem o miejsce Boga w życiu współczesnego człowieka. Bohater-ateista będzie musiał na nie odpowiedzieć, aby utrzymać więź z synem, w którym właśnie budzi się religijna tożsamość.
„Czas religii” w katolickich Włoszech przez niektóre środowiska został uznany za obrazoburczy. Jednak jury ekumeniczne w Cannes (2002) przyznało filmowi Bellocchia nagrodę specjalną.
